Jazz festival Amsterdam 1990

Het was de zomer van 1990. Het eerste jaar van het conservatorium zat erop en de propedeuse was binnen. Het jazzfestival in Amsterdam stond voor de deur. Ik had me opgegeven om als vrijwilliger aan het festival mee te helpen.Verlekkerd keek ik naar t programma. Michael Brecker, Toots Thielemans, Nina Simone, Joe Zawinul, Djavan, Tony Williams en Cedar Walton. Dat was nog maar een kleine greep uit het geweldige programma van het festijn, wat als tegenhanger van het North Sea voor de eerste keer op diverse toplocaties door de stad zou worden gehouden. Mijn eerste taak zou zijn me te ontfermen over het trio van pianist Ahmad Jamal, met James Cammack op bas en Dave Bowler op drums. Zij zouden eerst in een grote tent op de dam spelen en een paar dagen na mijn 18e verjaardag in het concertgebouw. Het werd een zeer bijzondere tijd, en niet alleen omdat ik in die periode voor de wet volwassen werd.

artiestenbegeleider

Inspiratiebron voor Miles Davis

De dag brak aan dat Ahmad en zijn musici op de dam zouden gaan spelen. Ik mocht alles omtrent de soundcheck regelen, inclusief taxirit en communicatie met de festival locatie en Ahmad. Aangekomen op de dam was er eerst een bijzondere ontmoeting met Joe Zawinul. Deze laatste grootheid begroette Ahmad met zeer veel respect. Joe was een enorme fan van het best bewaarde geheim van de jazzgeschiedenis. Joe was als lid van de Miles Davis band uiteraard door Miles met Jamal’s muziek in aanraking gebracht. De tijd verstreek, geluid werd geregeld en ik verrichtte nog allerlei hand en span diensten om alles voor de musici zo smooth mogelijk te laten verlopen zonder dat ze het door hadden. Dat viel niet altijd mee aangezien veel niet goed geregeld was en daardoor mijn improvisatietalenten handig van pas kwamen.

Altijd verbonden

Het tweede concert vond plaats in het concertgebouw in Amsterdam. In de tussentijd hadden we een paar dagen met fantastische muziek maar voor mij stond het meest memorabele moment nog te wachten. Vlak na mijn verjaardag deed het muzikale ensemble de grote zaal van de muziektempel in Amsterdam aan. Ik was volop bezig met alle voorbereidingen en het regelen van allerlei randverschijnselen die het festival niet helemaal correct had geregeld voor de mannen. De vliegtickets naar Rome waren niet allemaal op dezelfde datum geboekt, mobieltjes waren begin jaren 90 geen gemeengoed en het kostte veel tijd om van alles en nog wat in goede banen te leiden. Gelukkig kon ik tijdens mijn geregel nog wat klanken van de soundcheck opsnuiven. Vlak voordat Ahmad die avond het podium van de inmiddels uitpuilende zaal betrad gaf hij me 2 van zijn kogels met daarin belletjes in mijn handen. Of ik deze tijdens het concert goed kon bewaken. Ik hield ze goed bij me en bekeek de relikwie met aandacht. Ik zag de prachtige gravures van Chinese draken en ik durfde uit angst ze op de grond te laten vallen niet in mijn handen te laten draaien zoals Dave me eerder had geleerd. Wederom maakte ik een fantastisch concert mee. De grote Steinway werd door Jamal vakkundig onder handen genomen en hij liet horen dat hij niet voor niets door de Rolls Royce onder de piano’s was verkoren om een deal met de fabrikant te hebben. Hij was exclusief Steinway artiest waardoor hij contractueel altijd op zo’n prachtinstrument speelt. Later vertelde hij me dat hij er thuis ook 2 heeft staan. Nadat de klanken in de magische zaal waren verstomd en de mensen weer huiswaarts waren gekeerd kwam de maestro bij me. Of ik goed op zijn waardevolle bezit had gepast. Ik keek naar mijn handen en de metalen met rijke boventonen gevulde kogels waren inmiddels warm geworden van het constant vasthouden. Ik gaf hem zijn kogels terug. Hij pakte er maar één aan en de ander liet hij in mijn hand. Hij hield zijn hand met de ene helft van het duo omhoog en zei:

“This one is mine, I want you to keep the other one, take good care of it, so we will always be conected!”

Een van de tracks op mijn cd “Awakenications“draagt de titel “Ahmad’s gift“. 17 augustus 2014 overhandigde ik Ahmad Jamal mijn cd in Middelheim. Hoe, wat en waarom ik dit nummer in 1992 componeerde….

Lees hier meer over composities.