Jazz festival Amsterdam 1990
Het was de zomer van 1990. Het eerste jaar van het conservatorium zat erop en de propedeuse was binnen. Het jazzfestival in Amsterdam stond voor de deur. Ik had me opgegeven om als vrijwilliger aan het festival mee te helpen.Verlekkerd keek ik naar t programma. Michael Brecker, Toots Thielemans, Nina Simone, Joe Zawinul, Djavan, Tony Williams en Cedar Walton. Dat was nog maar een kleine greep uit het geweldige programma van het festijn, wat als tegenhanger van het North Sea voor de eerste keer op diverse toplocaties door de stad zou worden gehouden. Mijn eerste taak zou zijn me te ontfermen over het trio van pianist Ahmad Jamal, met James Cammack op bas en Dave Bowler op drums. Zij zouden eerst in een grote tent op de dam spelen en een paar dagen na mijn 18e verjaardag in het concertgebouw. Het werd een zeer bijzondere tijd, en niet alleen omdat ik in die periode voor de wet volwassen werd.

artiestenbegeleider
Aangezien het trio een aantal dagen in Amsterdam bleef en ik hun aanspreekpunt was namens het festival, had ik alle tijd om tijd door te brengen met de heren. Vooral met drummer Dave Bowler trok ik veel op. Op een goed moment bracht hij me in aanraking met een wel heel bijzondere manier van opwarming van de spieren van je vingers, hij had Chinese meridiaan kogels. Deze van prachtige gravures voorziene objecten liet hij in een cirkel langs alle vingers gaan zonder dat ze elkaar raakten. Een andere vorm was dat ze elkaar wel raakten maar dan tijdens de beweging constant, zonder dat ze los van elkaar kwamen en dat in beide handen met de klok mee en tegen de klok in. Vol overgave stortte ik me op deze bijna jonglerend aandoende manier van warming up. Tevens zorgt deze bewegingen ervoor dat het meerdere acupunctuurpunten in je handen stimuleert.
Inspiratiebron voor Miles Davis
De dag brak aan dat Ahmad en zijn musici op de dam zouden gaan spelen. Ik mocht alles omtrent de soundcheck regelen, inclusief taxirit en communicatie met de festival locatie en Ahmad. Aangekomen op de dam was er eerst een bijzondere ontmoeting met Joe Zawinul. Deze laatste grootheid begroette Ahmad met zeer veel respect. Joe was een enorme fan van het best bewaarde geheim van de jazzgeschiedenis. Joe was als lid van de Miles Davis band uiteraard door Miles met Jamal’s muziek in aanraking gebracht. De tijd verstreek, geluid werd geregeld en ik verrichtte nog allerlei hand en span diensten om alles voor de musici zo smooth mogelijk te laten verlopen zonder dat ze het door hadden. Dat viel niet altijd mee aangezien veel niet goed geregeld was en daardoor mijn improvisatietalenten handig van pas kwamen.
Magische avond
De avond begon. Ahmad betrad het podium van de inmiddels van enthousiaste menigte volgelopen tent. Hij begon te spelen. Wow……Het leek of ik me in een droom bevond. Die aardige man waar ik toch inmiddels aardig wat tijd mee had doorgebracht betoverde me met zijn muziek en zijn manier van communiceren. Hij dirigeerde zijn 2 metgezellen als een heus orkest, wat ongekend is in de jazz. Hijzelf noemt het dan ook liever African American Classical Music. Wat een bijzondere muziek. Ik had van onze bevlogen wandelende muziek encyclopedie Jan-Laurens Hartong wel de nodige info gehad over hoe baanbrekend en invloedrijk Ahmad was op Miles Davis en daarmee ook op de gehele geschiedenis van de jazz vanaf eind jaren 50, maar wat ik hier hoorde had ik nog nooit eerder ervaren. Ik stond aan de zijkant van het podium (zeker niet de mooiste plek) maar het voelde alsof ik er bovenop zat. De betovering was in de stampvolle tent en ver daarbuiten te voelen.

Altijd verbonden
Het tweede concert vond plaats in het concertgebouw in Amsterdam. In de tussentijd hadden we een paar dagen met fantastische muziek maar voor mij stond het meest memorabele moment nog te wachten. Vlak na mijn verjaardag deed het muzikale ensemble de grote zaal van de muziektempel in Amsterdam aan. Ik was volop bezig met alle voorbereidingen en het regelen van allerlei randverschijnselen die het festival niet helemaal correct had geregeld voor de mannen. De vliegtickets naar Rome waren niet allemaal op dezelfde datum geboekt, mobieltjes waren begin jaren 90 geen gemeengoed en het kostte veel tijd om van alles en nog wat in goede banen te leiden. Gelukkig kon ik tijdens mijn geregel nog wat klanken van de soundcheck opsnuiven. Vlak voordat Ahmad die avond het podium van de inmiddels uitpuilende zaal betrad gaf hij me 2 van zijn kogels met daarin belletjes in mijn handen. Of ik deze tijdens het concert goed kon bewaken. Ik hield ze goed bij me en bekeek de relikwie met aandacht. Ik zag de prachtige gravures van Chinese draken en ik durfde uit angst ze op de grond te laten vallen niet in mijn handen te laten draaien zoals Dave me eerder had geleerd. Wederom maakte ik een fantastisch concert mee. De grote Steinway werd door Jamal vakkundig onder handen genomen en hij liet horen dat hij niet voor niets door de Rolls Royce onder de piano’s was verkoren om een deal met de fabrikant te hebben. Hij was exclusief Steinway artiest waardoor hij contractueel altijd op zo’n prachtinstrument speelt. Later vertelde hij me dat hij er thuis ook 2 heeft staan. Nadat de klanken in de magische zaal waren verstomd en de mensen weer huiswaarts waren gekeerd kwam de maestro bij me. Of ik goed op zijn waardevolle bezit had gepast. Ik keek naar mijn handen en de metalen met rijke boventonen gevulde kogels waren inmiddels warm geworden van het constant vasthouden. Ik gaf hem zijn kogels terug. Hij pakte er maar één aan en de ander liet hij in mijn hand. Hij hield zijn hand met de ene helft van het duo omhoog en zei:

“This one is mine, I want you to keep the other one, take good care of it, so we will always be conected!”
Een van de tracks op mijn cd “Awakenications“draagt de titel “Ahmad’s gift“. 17 augustus 2014 overhandigde ik Ahmad Jamal mijn cd in Middelheim. Hoe, wat en waarom ik dit nummer in 1992 componeerde….
Lees hier meer over composities.
Scheitelen
“Hoe kan dat nou, het lijkt wel of alles vals begint te klinken?” hoor ik enigszins paniekerig in mijn koptelefoon, terwijl ik een Rhodespartij voor de cd Colors of Jazz van Katelijne van Otterloo in de Pouwer Sound studio inspeel. Hmm, dacht ik bij mezelf, dit heb...
Echo uit het verleden
Hier sta ik stil bij mijn composities tot aan mijn eindexamen van het conservatorium en mijn trio. Alias Monk tot Drils & Skills. De dag van mijn toelatingsexamen in Hilversum in mei 1989, 16 was ik, speelde toen een eigenhandig bluesje. Alias Monk. Samen met...
De studio in met een oud huisgenoot
Man in pak. Begin jaren 90 leerde ik JD Walter kennen. De eerste keer dat ik hem zag was in het oergezellige maar oude vervallen barak van het Hilversums conservatorium op de Groest. Ik zat koffie te drinken en zag een jongeman keurig netjes in pak met aktetas...
tegenslag als kracht
Buiten was het donker en koud, binnen lekker warm, en ik had het huis voor mij alleen. Lieke zou deze avond laat thuiskomen en de kinderen waren logeren. Ik wilde net naar mijn werkkamer op zolder gaan om de eerste track van mijn nieuwe wekelijkse online...
Muziek maken in het moment
Als pianist componist arrangeur heb ik veel projecten samen met diverse mensen gewerkt. Voor dit album was ik helemaal alleen. Ik kon met mijn aandacht volledig naar binnen, naar de muziek gericht. Alle vrijheid en ruimte. Een bijzondere gewaarwording. De stilte...
Armand van Middendorp
Eerste hulp bij componeren "Pfff, sta ik toch in de ochtendspits" Ik spreek rond 2002 of 2003.Smartphones en Ipads waren er nog niet.Ik kreeg een sms."Pfff, sta ik toch in de ochtendspits"Op zich geen ongewone zaak voor veel mensen.Maar in dit geval kwam ik niet...
Henk Elkerbout
Bouwen aan je muzikale vocabulaire. Als musici zijn wij schatplichtig aan de generaties voor ons. Ik voel me een bevoorrecht mens om van enkele toonaangevende musici uit de jazzwereld, te hebben mogen leren. Ik zal per persoon een specifieke praktische oefening er...
Chet Baker
13 mei 1988. ik was 15 jaar. Ik zat boven op zolder op donderavond/nacht te luisteren naar Tros Sesjun. Het was een jubileumuitzending, ik meen 25 jaar. Archie Shep speelde met de fantastische pianist Horace Parlen (27 februari vorig jaar overleden). Cees Schrama...
Jasper Somsen
Michiel Buursen muziek & producties · Podcast Eigen wijzen aflevering 4: Jasper SomsenAflevering 4: Jasper Somsen. Hij speelt mee op de albums "Dualogy Michiel Buursen plays Jobim", "Awakenications", "Standards At Qubic"Lees hier onder alle berichten waar...
0 reacties