Armand van Middendorp
the southern stone Armand van Middendorp

Eerste hulp bij componeren

“Pfff, sta ik toch in de ochtendspits”

didi 001Ik spreek rond 2002 of 2003.
Smartphones en Ipads waren er nog niet.
Ik kreeg een sms.
“Pfff, sta ik toch in de ochtendspits”
Op zich geen ongewone zaak voor veel mensen.
Maar in dit geval kwam ik niet meer bij van het lachen.
De sms was afkomstig van Armand.
Hij was net met zijn drumstel achter in zijn auto bij mij vanuit Weesp weggereden naar zijn huis in Harmelen.
De avond ervoor hadden we een optreden met een “coverband”.
Dat wil zeggen, ik geloof dat deze specifieke avond alleen Armand en ik de enige vaste leden van de band waren. De rest waren invallers.
Zoals wel vaker, reden wij samen naar optredens.
En niet ongebruikelijk belandden we, na thuis te zijn gekomen en mijn spullen te hebben uitgeladen, in mijn woonkamer tussen alle cd’s, minidisks (tja wie weet nog wat dat is…) en misschien nog cassettebandjes (al waren het maar de legendarische live radio opnames van het jazzprogramma “Tros Sesjun”).
We konden uren allerlei muziek luisteren en elkaar van alles laten horen.
Er was wel weer een nieuwe cd van een van onze helden uit!
Of de een kende een legendarische plaat uit de oude doos die beslist gedraaid moest worden.
Meestal ging dit gepaard met uitgebreide verhalen die een van ons van de overlevering kende.
Kleine en grote weetjes.

een uurtje of 2 of 3 ging de eerste schijf in de cd speler.

Muziek een onuitputtelijke bron die bijna ouder dan de mensheid is.
Ook werden de gesprekken regelmatig filosofisch.

Zo ook deze nacht. Ik schat dat we een uurtje of 2 of 3 bij mij thuis de eerste schijf in de cd speler stopte. De vloer van de woonkamer lag na verloop van tijd bezaaid onder de jewelcases met prachtige boekjes met veel achtergrondinformatie over de muziek, het ontstaan van het album en

achtergrond van de musici, de verhalen bij de muziek en de vertolkers ervan. De passie waarmee doorgaans onze helden ons wisten te raken, inspireren en ontroeren.
Inmiddels werd het buiten alweer licht en de vogels waren begonnen aan hun eigen wijsjes.
Een bakkie koffie werd nog genuttigd (we dronken eigenlijk de hele nacht thee, sapjes of fris) en Armand vertrok richting huis.
Ik rookte nog een peukje, draaide nog een plaatje voor het slapen gaan en toen kreeg ik het
sms-je “de ochtendspits.”

oct05_12

De nachtelijke sessies na optredens zijn me zeer dierbaar. Dit hebben we toch best lang en vaak volgehouden. De tijd verstreek. Ondertussen hadden we wat verschillende bandjes met mijn eigen muziek gehad.
De coverbands verruilden we voor andere muzikale werkzaamheden.
Armand heeft zijn drumkwaliteiten een impuls gegeven door naar New York bij het drummers collective te gaan studeren.
Ikzelf meer richting muziek waar mijn passie meer tot zijn recht kwam en de tijden wat christelijker werden. Alhoewel ik nog geregeld tot de late uurtjes muziek maakte.
We raakten elkaar een beetje uit het oog door onze verschillende werkzaamheden.
Maar de drukke werkzaamheden met diverse andere groepen waar ik de kost mee verdiende eisten de meeste tijd op.

Andere tijden, tijd om passie te manifesteren.

Tot een aantal jaren geleden ik een telefoontje van Armand kreeg.
Hij was inmiddels bezig met het componeren van zijn eigen muziek en hij wilde daar graag van mij input voor krijgen.
We spraken af en pakten de draad weer op alsof het gisteren was.
Ik was inmiddels ook veel meer met mijn eigen composities aan het doen.

Wat is er mooier dan mensen met een passie en een missie?
Elkaar inspireren, delen en samenwerken.
Wow! Wat een kracht.
Armand kwam met zijn schetsen van eerste ideeën die hij in de computer had uitgewerkt met keyboards. Ik hoorde al prachtige dingen.
Hij vertelde over het proces, de ontwikkeling en zijn onzekerheid en waar hij in vast liep.
En ik zat te bedenken, hoe help ik hem het meest?
Als ik naar mijn eigen proces kijk, als musicus en al helemaal als componist en arrangeur, denk ik terug aan een van mijn inspirerende docenten Rob Madna.
Al van kinds af aan maakte ik mijn eigen creaties.
Spelenderwijs ontwikkelde ik mijn eigen wijs.
Eenmaal op het conservatorium beland bleef ik componeren.
Ontwikkelde het in een stroomversnelling.

“het leek wel een compositie examen”

Ik wilde eigenlijk ook compositie gaan studeren, naast mijn hoofdvak piano.
Rob weerhield me hiervan. Hij was van mening dat ik dan volgens regeltjes zou gaan bedenken.
En hij omarmde mijn oorspronkelijkheid en zuiverheid in het componeren en arrangeren.
Ik nam nl geregeld eigen werk mee.
Wij bereidden het overgangsjaar van 4 naar 5 zo voor, dat ik daar allemaal jazz standards liet horen. Om vervolgens vrij te zijn op mijn eindexamen eigen composities te spelen.
Frans Elsen gaf als commentaar tijdens de nabespreking: “het leek wel een compositie examen”.
Een beter compliment kon ik achteraf niet krijgen.

Maar even terug naar Rob.
Wat was nou hetgeen hij mij meegaf?
Wat was de achterliggende boodschap om juist geen compositie te mogen gaan studeren van hem?
Het was niet het feit dat hij me geen goede componist vond. Nee, integendeel.
Ik nam mijn stukken mee en op kleine details na liet hij ze ongemoeid.
Het grootste cadeau wat ik van hem kreeg was: de ruimte.
Het vertrouwen om op mijn innerlijke wijsjes af te stemmen.
Ruimte om mijn intuïtie te volgen.
Op mijn muzikaal voorstellingsvermogen af te stemmen.
Oorspronkelijk te zijn.
“Er valt nog genoeg te verzinnen” was een zin die hij veel bezigde.
En hij gaf vooral af op musici die niet iets eigens te vertellen hadden.
Niet intuïtief componeerden en speelden.

“als ik dit doe dan klopt de theorie niet meer”.

didi 044Die wijze lessen neem ik de rest van mijn leven mee.
En niet alleen in de muziek.
En in dit geval met de hulpvraag van Armand, hem te coachen bij zijn eigen muziek, heb ik deze principes ook toegepast.
Hij had zelf supergave ideeën, waar hij alleen zo nu en dan mee vast liep.
Of onzeker werd, aangezien hij een aantal boeken aan het raadplegen was over componeren.
Hij is als drummer minder in aanraking geweest met muziekstructuren als harmonie en melodie.
Dat wil zeggen, als drummer maak je uiteraard altijd onderdeel uit van het geheel, waar dat wel het geval is. Met andere woorden: het muzikaal voorstellingsvermogen is er.
De kunst was om die te vertalen.
Maar ja om dat om te zetten naar muzieknoten en klanken zodat andere musici het kunnen verklanken, nodigde hem uit zich hier in te verdiepen.

Ik heb bewust weinig tot geen suggesties gegeven om zijn oorspronkelijkheid zo puur mogelijk te houden. En om hem aan te spreken op wat anders.
Op een van de sessies vertelde hij: “hier kom ik niet verder. Ik kan dit doen en dat en als ik dit doe dan klopt de theorie niet meer”.
Ik richtte de aandacht op meer te vertrouwen op waar zijn eigen muzikale voorstellingsvermogen hem naartoe leidde.
Ga eerst maar doen wat je hoort en zelf voelt.
Laat dat je kompas zijn. Dan kan je altijd vandaar gaan bijschaven of sturen.

Ik twijfelde zelfs of hij was afgehaakt

Er ging een tijdje over heen voor dat hij weer kwam.
Ik twijfelde zelfs of hij was afgehaakt.
Maar na een aantal maanden hing hij weer aan de lijn.
Of ik weer tijd voor hem had.
En hij kwam binnen met alle stukken waar hij sindsdien mee bezig was gegaan.
Wow, wat een resultaat!
Het was precies de vinger op de zere plek geweest!
Door hem de ruimte en vertrouwen te geven zijn eigen muzikaliteit te volgen had hij nu toch echt allemaal prachtige stukken gemaakt.
Maar nu mocht ik flink aan de bak om als pianist toetsenist het allemaal in te gaan studeren.
Pffff…… Had ik nu maar meer invloed uitgeoefend in zijn compositieproces.
Sommige dingen waren echt pittig om uit te voeren, hahaha.

“Hé, wij hebben ooit een keer het genoegen gehad samen te hebben gespeeld”

Na een proces van een paar jaar was het dan zo ver.
Samen met een bassist die hij bij hun (lees onze) ontmoeting had leren kennen al wist “met hem wil ik toffe dingen gaan doen”.
Paul Berner was de bewuste “ochtendspits klus” de inval bassist geweest in de coverband.
En wat voor een bassist.
Zijn sporen ruimschoots verdiend met grootheden als Lionel Hampton en Monty Alexander.
En als bandleider met eigen werk.
Samen hebben we de cd “the southern stone” opgenomen in Qubic Studio van Jasper Bom.
En ik ben echt supertrots dat ik op meerdere fronten heb mogen bijdragen aan dit alles.
Zondag 10 januari is de presentatie van dit prachtige album.
En dan speelt Folker Tetteroo mee op gitaar.
Bij de eerste repetitie voor de presentatie en hernieuwde kennismaking tussen Paul en Folker.
“Hé, volgens mij hebben wij ooit een keer het genoegen gehad samen te hebben gespeeld”.
……..
Juist ja.
Folker viel ook in bij de coverband Luigi’s die avond.

10534528_885546948198635_1444647379943998599_n

tegenslag als kracht

tegenslag als kracht

Buiten was het donker en koud, binnen lekker warm, en ik had het huis voor mij alleen. Lieke zou deze avond laat thuiskomen en de kinderen waren logeren. Ik wilde net naar mijn werkkamer op zolder gaan om de eerste track van mijn nieuwe wekelijkse online...

lees meer

Take 5

Take 5

“O, je bent pianist? Wat leuk. Wil je take 5 voor me spelen?’ Pff, daar had ik toch helemaal geen zin in. Pianospelen, muziek maken, mijn passie, mijn roeping, mijn uitlaatklep. En Take 5 een geweldige compositie van Dave Brubeck. Niet perse mijn favoriet, maar dat...

lees meer

Op 24 april zullen Michiel en zijn muzikale vrienden zijn eigen composities spelen. Deze zijn terug te vinden op zijn verschillende albums. En enkele die in de nabije toekomst op een nieuw album zullen verschijnen. Tijdens het concert is er ruimte voor verhalend samenspel. De composities zijn het vertrekpunt voor de muzikale synergy van de 4 heren. De inspiratie van de muziek zijn bespiegelingen op het dagelijks leven. Serieus en speels gaan improviserend hand in hand. Contemplatief, persoonlijk, homages  dan weer speels, uitbundig, luchtig met een knipoog naar de grote muzikale inspiratiebronnen uit de jazz, klassieke, Braziliaanse en pop muziek. Laat je verassen door de improvisaties van dit muzikale gezelschap. Lees in de blogs hieronder over Michiel zijn muziek en zijn inspiratie.

Luister hier de muziek:

Michiel Buursen & Friends.
Michiel Buursen: piano & keyboards
Taco Nieuwenhuizen-Segaar: bas
Wim Kegel: drums
George Pelupessy: percussie
Michiel Buursen plays Jobim Dualogy
Blog, Inspiratie

Dualogy, Michiel Buursen plays Jobim

Sometimes everything comes together at the same time. The pieces of the puzzle t together, everything seems logical, one thing leads to another and something special arises. Michiel Buursen plays Jobim.About this cd:On the one hand, the idea of doing a pro- ject of...

Ken Ishiwata & Michiel Buursen
Blog, Inspiratie

Marantz

Ken Ishiwata’s 30’th Anniversary (2009.MARANTZ.SACD)To mark the introduction of a new series of Marantz Reference components, the Marantz KI Pearls, this very special hybrid Super Audio CD was created for this occasion. This album of demo-quality tracks was...

20131212 DSC 4869
Blog, Inspiratie

Scheitelen

“Hoe kan dat nou, het lijkt wel of alles vals begint te klinken?” hoor ik enigszins paniekerig in mijn koptelefoon, terwijl ik een Rhodespartij voor de cd Colors of Jazz van Katelijne van Otterloo in de Pouwer Sound studio inspeel. Hmm, dacht ik bij mezelf, dit heb...

Ahmad Jamal & Michiel Buursen 2014
Blog, Inspiratie

Ahmad Jamal

Jazz festival Amsterdam 1990Het was de zomer van 1990. Het eerste jaar van het conservatorium zat erop en de propedeuse was binnen. Het jazzfestival in Amsterdam stond voor de deur. Ik had me opgegeven om als vrijwilliger aan het festival mee te helpen.Verlekkerd...

Michiel Buursen
Blog, Inspiratie

Echo uit het verleden

Hier sta ik stil bij mijn composities tot aan mijn eindexamen van het conservatorium en mijn trio. Alias Monk tot Drils & Skills. De dag van mijn toelatingsexamen in Hilversum in mei 1989, 16 was ik, speelde toen een eigenhandig bluesje. Alias Monk. Samen met...

JD Walter & Michiel Buursen
Blog, Inspiratie

De studio in met een oud huisgenoot

Man in pak. Begin jaren 90 leerde ik JD Walter kennen. De eerste keer dat ik hem zag was in het oergezellige maar oude vervallen barak van het Hilversums conservatorium op de Groest. Ik zat koffie te drinken en zag een jongeman keurig netjes in pak met aktetas...

Michiel Buursen piano
Blog, Inspiratie

audio biografie

Mijn levensverhaal verteld aan de hand van mijn eigen composities uitgebracht op diverse albums.Centre of the innerself: Een proces van muzikale ingevingen. De tracks op dit album zijn heel divers. Waar mijn vorige albums vooral akoestisch zijn, heb ik me op dit...

Michiel Buursen
Blog, Inspiratie

Muziek maken in het moment

Als pianist componist arrangeur heb ik veel projecten samen met diverse mensen gewerkt. Voor dit album was ik helemaal alleen. Ik kon met mijn aandacht volledig naar binnen, naar de muziek gericht. Alle vrijheid en ruimte. Een bijzondere gewaarwording. De stilte...

Wim Kegel
Podcast

Wim Kegel

Michiel Buursen muziek & producties · Podcast Eigen Wijzen Aflevering 7: Wim KegelAflevering 7: Wim Kegel. Hij speelt mee op de albums “Dualogy Michiel Buursen plays Jobim”, “Awakenications”, “Standards At Qubic” Ken Ishiwata’s 30’th Anniversary.Lees hier onder...

Henk Elkerbout Rogier van Otterloo Ferdinand Povel
Blog, Inspiratie

Henk Elkerbout

Bouwen aan je muzikale vocabulaire. Als musici zijn wij schatplichtig aan de generaties voor ons. Ik voel me een bevoorrecht mens om van enkele toonaangevende musici uit de jazzwereld, te hebben mogen leren. Ik zal per persoon een specifieke praktische oefening  er...

Jasper Somsen
Podcast

Jasper Somsen

Michiel Buursen muziek & producties · Podcast Eigen wijzen aflevering 4: Jasper SomsenAflevering 4: Jasper Somsen. Hij speelt mee op de albums "Dualogy Michiel Buursen plays Jobim", "Awakenications", "Standards At Qubic"Lees hier onder alle berichten waar...

Michiel Buursen keyboards
Blog, Inspiratie

Piano, Rhodes, plug-ins en analoge synts

Je ziet mij het meest achter een mooie vleugel of piano. Op de meeste albums bespeel ik deze dan ook. Ik bespeel ook nog meer. Over die diverse instrumenten hier nu mijn verhaal. https://youtu.be/u7314DcXyMY Rhodes Vanaf mijn 5de was er bij ons in huis een piano....

Michiel Buursen
Blog, Inspiratie

Centre of the Innerself (CD)

Qubic Music is een samenwerking van soundengineer Jasper Bom en musicus Michiel Buursen. Samen zijn ze in 2014 gestart met de drieluik Qubic Music presents. Centre of the innerself is de 3de in de rij. De andere 2 zijn: JD Walter & Michiel Buursen trio :...

Qubic Music presents
Blog, Inspiratie

Qubic Music drieluik

Qubic Music. Een samenwerking tussen geluidstechnicus Jasper Bom en musicus Michiel Buursen. Wat begon als een experiment, mondde uit in een 3 luik. Samen met 10 musici hebben wij dit in 3 unieke albums weten te vangen.“Centre of the innerself” Dit album bestaat...

Michiel Buursen trio Jasper Somsen Wim Kegel
Inspiratie

Thelonious Monk 100 jaar

Als puber raakte ik verslingerd aan de jazz, naast klassieke muziek, die mij tot mijn tienerjaren de liefde voor de muziek heeft gebracht. 1 van de momenten die me altijd bij zal blijven, is een repetitie bij Torsten, de bassist van 1 van mijn jazz ensembles. Hij...

zonsopkomst Bodrum Michiel Buursen
Blog, Inspiratie

What if

What if... (in memory of my little big sister) Composition film, script, editing by Michiel Buursen. What if .... you were here on this earth today? As the fifth child of my father and mother. Would you have a family of your own? Would you travel around the globe...

Vecht Weesp Michiel Buursen
Blog, Inspiratie

Tonny & Tommie

Lieve Thomas Posthuma, bedankt voor je lieve vriendschap, je zit voor altijd in mijn hart. Ik koester de mooie herinneringen. Je bent nu weer bij je grote liefde Tonny, stralend als 2 sterren aan de hemel. Gisteren hebben we tijdens de uitvaart afscheid van je...

kasteel groeneveld zonsondergang Michiel Buursen
Reflections of light

her-inneren

In het heden kan je verrast worden door iets dat je weer herinnert aan een parel uit het verleden. Iets dat altijd aanwezig is, maar ergens ver weg in je on(der)bewustzijn weggestopt zit. Dat had ik met deze compositie. Ik had hem op mijn 21ste gecomponeerd, en...

Vathorst polder zonsondergang Michiel Buursen
Reflections of light

inkak momentje?

Na een dag in de studio opnames te hebben gemaakt samen met andere musici was ik nog even voor mijn solo album State of Mine aan het spelen geslagen. Ik zou even een hapje thuis gaan eten en dan zou ik met Jasper Bom nog even wat voor een jingle inspelen. Eenmaal...

Herfst bij kasteel Groeneveld
Reflections of light

Echoes from a lost generation

Landgoed Groeneveld in herfstkleuren.De bladeren verkleuren en vallen van de boom. Een prachtig schouwspel die de cycles van de natuur in seizoenen aan ons kado geeft. In de herfst is het een kwestie van loslaten. De muziek waar ik de videoclip op gemonteerd heb...

0 reacties

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Share This