Rob Madna

Ont-wikkelen van eigen stijl

In een prachtig, paradijselijke tuin zitten we met een man of tien: Jan Huydts, de adjunct-directeur van het conservatorium in Hilversum, oud studenten, waaronder ik, en familie.  We halen herinneringen op en bekijken videobeelden van toen Jan jong was. Terwijl we daar zo zitten, komt hij aanlopen. We zijn bij hem uitgenodigd en dat voelt als audiëntie. Hij is gekleed in ’n witte polo en …., en ‘n tikkie ouder geworden. Zo begroet hij ons één voor één en komt erbij zitten. We  kletsten wat en dan …….. 

Ring …. Ring…… De wekker. Ik besef dat ik aan het dromen was. Het is alsof hij zo nog een keer benadrukt waar het in het leven in essentie om draait.   

Hij, dat is Rob Madna. Sinds 2003 is hij in zijn eeuwige paradijs. Negen jaar daarvoor ben ik bij Rob aan het Hilversumse conservatorium bij hem afgestudeerd.  

Mijn stip aan de horizon 

De eerste keer dat ik pianist en componist Rob Madna zag, was een keerpunt in mijn leven. Maart of april 1987 was het. Ik was 14 jaar. Ik had voor het eerst op het jazzpodium van de Tor in Enschede gespeeld met de Haaksbergse big band Molto Explosivo. Eén van mijn eerste jazzconcerten die ik bijwoonde die week later bestond uit trompettist Freddie Hubbard, tenor saxofonisten Sal Nistico en Teddy Edwards, die later nog aanschoof. O ja, zij vervingen Piet Noordijk, die ziek was geworden. De ritmesectie bestond uit Eric Ineke op drums, Harry Emmery op bas, en Rob Madna op piano. Vanaf die avond wist ik het zeker. Van de man achter de piano wilde ik les hebben. Hij was de reden dat ik mijn pijlen richtte op het conservatorium in Hilversum.  

 
Michiel Buursen de Tor 1987

De eerste stappen bij een muzikale autoriteit

 

Twee jaar later start ik mijn piano-ontwikkeling op het Hilversumse conservatorium bij Tine Schneider en Henk Elkerbout.  Na twee jaar was het eindelijk zover: ik kreeg les van Rob. Wat een autoriteit! Rob was niet alleen een begenadigd musicus, hij was ook een persoonlijkheid met een mening. Dat waren alle pianodocenten in Hilversum, maar Rob was de toonaangevende man in Hilversum. Hij was het muzikale geweten. En hij stak zijn mening niet onder stoelen of banken. Als je in zijn ogen iemand onzin uitkraamde of muziek niet serieus nam, dan spaarde hij je niet. Zo opende hij de wekelijkse les altijd met iets wat hem die week bezig hield, bijvoorbeeld met muzikale zaken die niet met zijn visie strookten. En als een journalist een recensie schreef zonder enige kennis van muziek, zei hij: “Zo, we kunnen op niveau over muziek praten? Dan liet hij op onnavolgbare wijze zijn analyse op de muziek los. De journalist in kwestie kon niet anders dan zeggen dat ie ’t niet kon volgen. “Mooi zo, dan hebben we dat duidelijk. Ik wil dat je in het vervolg geen onzin meer schrijft over zaken waar je geen verstand van hebt.” 

Je eigen stijl creëren 

 Rob zelf was een bescheiden man. Toegewijd aan de muziek. Autodidact. Smakelijk kon hij vertellen over hoe hij tijdens zijn eigen pianolessen vaak verstek liet gaan. Hij had zichzelf de techniek eigen gemaakt. Hij was altijd zeer complimenteus over de technische vaardigheden van zijn studenten. We konden ook allemaal beter bladmuziek lezen dan hij. Dat memoreerde hij ook altijd.  

In zijn wekelijkse praatjes aan het begin van de les kon Rob niet vaak genoeg benadrukken hoe belangrijk het is je eigen stijl te creëren. Hij had een broertje dood aan mensen die anderen nadeden, licks speelden. Hij wees iedereen erop vooral naar de juiste bron te gaan. Louter te luisteren naar originele creatieve geesten, de muzikanten die het verschil hebben gemaakt. Dat werkt inspirerend. Idolatie vond Rob niet oké. Dat staat je eigen ontwikkeling in de weg.  
Rob liet zich inspireren door Miles Davis en ook door arrangeur Thad Jones. Deze had Rob zelfs gevraagd om als pianist en arrangeur in zijn big band aan de slag te gaan. Dit aanbod sloeg hij af, omdat hij zichzelf niet goed genoeg vond. Bovendien was hij wiskundeleraar in Rotterdam. Rob hield er ook niet van om veel op te treden in het openbaar. In jazzclubs was ’t vaak te rumoerig. Mensen kletsen door de muziek heen en dat vond ie maar niks.  

 
 

Jazzpolitie 

 

 
Michiel Buursen de Tor Enschede
Met medestudenten in de Tor 1990.
 
 
 

Rob’s muzikale originaliteit en bevlogenheid besmetten iedereen in zijn omgeving. Met veel fantasie speelde hij, en ook met de verwondering van een kind. Rob was zeer betrokken en geduldig met zijn studenten. Hij stond vaak stil bij de ontwikkeling van je muzikaal voorstellingsvermogen. Als je aanrommelde, was zijn reactie: “Dat bedoel je niet”. Hij had er een hekel aan als je speelde “wat zomaar onder je vingers lag.” Hij nam een passage net zo lang met je door totdat je het in elke vezel van je lijf voelde. Hij had er een hekel aan als hij muzikanten hoorde die vooral een technisch kunstje hanteerde of wilden imponeren met spierballenmuziek. Dat waren kunstjes en die hoorden in het circus thuis. Hij was hier altijd heel scherp op. Dat bezorgde hem de bijnaam jazzpolitie. Van de lessen van Rob leerde ik ontzettend veel. Als ik een jazzstandard had gespeeld die zijn goedkeuring kon wegdragen, keek hij me met pretoogjes aan. ”Zo, en dan nu door alle toonsoorten heen”. 

 
 
 
 
 
 
 

Leren componeren en arrangeren

 

 
Michiel Buursen Porgy & Bess 1994
Opnames in de studio voor Porgy & Bess 1994
 
 
 

Piano was mijn hoofdvak, maar ik wilde ook leren arrangeren en componeren. Rob en ook Jan Huydts gingen daar nauwelijks op in en dat begreep ik toen niet. Als ik met eigen composities of arrangementen in de les in kwam, gingen we er nauwelijks mee aan de slag. Sporadisch kreeg ik tips om dingen iets anders op te lossen. Bij andere cursisten hoorde ik Rob vaak veel meer uitleggen en verbeteren. Ik was teleurgesteld dat hij dat bij mij niet zo deed. Ik denk nu dat Rob zijn eigen ontwikkeling als componist en arrangeur herkende in mij. Jan en Rob wilden allebei niet dat ik door componeren en arrangeren te studeren mijn oorspronkelijkheid en creatieve, intuïtieve manier van muziek maken zou verliezen. Achteraf ben ik ze daar dankbaar voor.  

 
 
 
 
 
 
 

Eigen wijs

 

 
 
 
Thomas Hempel, Ilja Reijngoud, Tom Beek, Frans van Geest en Michiel Buursen eindexamen 1994
Eindexamen 1994: Thomas Hempel, Ilja Reijngoud, Tom Beek, Frans van Geest en ik
 
 
 

“Als je nou tijdens je overgangsexamen van het vierde naar het vijfde jaar jazzstandards speelt, ben je tijdens je eindexamen vrij om je eigen composities te laten horen.” Zo liet Rob me weten dat ik mijn eigen weg wel vond. Vlak voor mijn eindexamen had Jan Huydst geregeld dat ik voor de Amsterdamse dansgroep “Opus One” de opera ‘Porgy & Bess’ mocht arrangeren. Daarna ben ik nog bij Rob langsgegaan. Toen hij mijn versie hoorde van ‘My man’s gone now’, zijn favoriete standard, kreeg ik een big smile. “Met dat arrangement heb je me behoorlijk verrast!” Het was zijn grootste compliment.  

Op 24 april zullen Michiel en zijn muzikale vrienden zijn eigen composities spelen. Deze zijn terug te vinden op zijn verschillende albums. En enkele die in de nabije toekomst op een nieuw album zullen verschijnen. Tijdens het concert is er ruimte voor verhalend samenspel. De composities zijn het vertrekpunt voor de muzikale synergy van de 4 heren. De inspiratie van de muziek zijn bespiegelingen op het dagelijks leven. Serieus en speels gaan improviserend hand in hand. Contemplatief, persoonlijk, homages  dan weer speels, uitbundig, luchtig met een knipoog naar de grote muzikale inspiratiebronnen uit de jazz, klassieke, Braziliaanse en pop muziek. Laat je verassen door de improvisaties van dit muzikale gezelschap. Lees in de blogs hieronder over Michiel zijn muziek en zijn inspiratie.

Luister hier de muziek:

Michiel Buursen & Friends.
Michiel Buursen: piano & keyboards
Taco Nieuwenhuizen-Segaar: bas
Wim Kegel: drums
George Pelupessy: percussie
Michiel Buursen plays Jobim Dualogy
Blog, Inspiratie

Dualogy, Michiel Buursen plays Jobim

Sometimes everything comes together at the same time. The pieces of the puzzle t together, everything seems logical, one thing leads to another and something special arises. Michiel Buursen plays Jobim.About this cd:On the one hand, the idea of doing a pro- ject of...

Ken Ishiwata & Michiel Buursen
Blog, Inspiratie

Marantz

Ken Ishiwata’s 30’th Anniversary (2009.MARANTZ.SACD)To mark the introduction of a new series of Marantz Reference components, the Marantz KI Pearls, this very special hybrid Super Audio CD was created for this occasion. This album of demo-quality tracks was...

20131212 DSC 4869
Blog, Inspiratie

Scheitelen

“Hoe kan dat nou, het lijkt wel of alles vals begint te klinken?” hoor ik enigszins paniekerig in mijn koptelefoon, terwijl ik een Rhodespartij voor de cd Colors of Jazz van Katelijne van Otterloo in de Pouwer Sound studio inspeel. Hmm, dacht ik bij mezelf, dit heb...

Ahmad Jamal & Michiel Buursen 2014
Blog, Inspiratie

Ahmad Jamal

Jazz festival Amsterdam 1990Het was de zomer van 1990. Het eerste jaar van het conservatorium zat erop en de propedeuse was binnen. Het jazzfestival in Amsterdam stond voor de deur. Ik had me opgegeven om als vrijwilliger aan het festival mee te helpen.Verlekkerd...

Michiel Buursen
Blog, Inspiratie

Echo uit het verleden

Hier sta ik stil bij mijn composities tot aan mijn eindexamen van het conservatorium en mijn trio. Alias Monk tot Drils & Skills. De dag van mijn toelatingsexamen in Hilversum in mei 1989, 16 was ik, speelde toen een eigenhandig bluesje. Alias Monk. Samen met...

JD Walter & Michiel Buursen
Blog, Inspiratie

De studio in met een oud huisgenoot

Man in pak. Begin jaren 90 leerde ik JD Walter kennen. De eerste keer dat ik hem zag was in het oergezellige maar oude vervallen barak van het Hilversums conservatorium op de Groest. Ik zat koffie te drinken en zag een jongeman keurig netjes in pak met aktetas...

Michiel Buursen piano
Blog, Inspiratie

audio biografie

Mijn levensverhaal verteld aan de hand van mijn eigen composities uitgebracht op diverse albums.Centre of the innerself: Een proces van muzikale ingevingen. De tracks op dit album zijn heel divers. Waar mijn vorige albums vooral akoestisch zijn, heb ik me op dit...

Michiel Buursen
Blog, Inspiratie

Muziek maken in het moment

Als pianist componist arrangeur heb ik veel projecten samen met diverse mensen gewerkt. Voor dit album was ik helemaal alleen. Ik kon met mijn aandacht volledig naar binnen, naar de muziek gericht. Alle vrijheid en ruimte. Een bijzondere gewaarwording. De stilte...

Wim Kegel
Podcast

Wim Kegel

Michiel Buursen muziek & producties · Podcast Eigen Wijzen Aflevering 7: Wim KegelAflevering 7: Wim Kegel. Hij speelt mee op de albums “Dualogy Michiel Buursen plays Jobim”, “Awakenications”, “Standards At Qubic” Ken Ishiwata’s 30’th Anniversary.Lees hier onder...

Henk Elkerbout Rogier van Otterloo Ferdinand Povel
Blog, Inspiratie

Henk Elkerbout

Bouwen aan je muzikale vocabulaire. Als musici zijn wij schatplichtig aan de generaties voor ons. Ik voel me een bevoorrecht mens om van enkele toonaangevende musici uit de jazzwereld, te hebben mogen leren. Ik zal per persoon een specifieke praktische oefening  er...

Jasper Somsen
Podcast

Jasper Somsen

Michiel Buursen muziek & producties · Podcast Eigen wijzen aflevering 4: Jasper SomsenAflevering 4: Jasper Somsen. Hij speelt mee op de albums "Dualogy Michiel Buursen plays Jobim", "Awakenications", "Standards At Qubic"Lees hier onder alle berichten waar...

Michiel Buursen keyboards
Blog, Inspiratie

Piano, Rhodes, plug-ins en analoge synts

Je ziet mij het meest achter een mooie vleugel of piano. Op de meeste albums bespeel ik deze dan ook. Ik bespeel ook nog meer. Over die diverse instrumenten hier nu mijn verhaal. https://youtu.be/u7314DcXyMY Rhodes Vanaf mijn 5de was er bij ons in huis een piano....

Michiel Buursen
Blog, Inspiratie

Centre of the Innerself (CD)

Qubic Music is een samenwerking van soundengineer Jasper Bom en musicus Michiel Buursen. Samen zijn ze in 2014 gestart met de drieluik Qubic Music presents. Centre of the innerself is de 3de in de rij. De andere 2 zijn: JD Walter & Michiel Buursen trio :...

Qubic Music presents
Blog, Inspiratie

Qubic Music drieluik

Qubic Music. Een samenwerking tussen geluidstechnicus Jasper Bom en musicus Michiel Buursen. Wat begon als een experiment, mondde uit in een 3 luik. Samen met 10 musici hebben wij dit in 3 unieke albums weten te vangen.“Centre of the innerself” Dit album bestaat...

Michiel Buursen trio Jasper Somsen Wim Kegel
Inspiratie

Thelonious Monk 100 jaar

Als puber raakte ik verslingerd aan de jazz, naast klassieke muziek, die mij tot mijn tienerjaren de liefde voor de muziek heeft gebracht. 1 van de momenten die me altijd bij zal blijven, is een repetitie bij Torsten, de bassist van 1 van mijn jazz ensembles. Hij...

zonsopkomst Bodrum Michiel Buursen
Blog, Inspiratie

What if

What if... (in memory of my little big sister) Composition film, script, editing by Michiel Buursen. What if .... you were here on this earth today? As the fifth child of my father and mother. Would you have a family of your own? Would you travel around the globe...

Vecht Weesp Michiel Buursen
Blog, Inspiratie

Tonny & Tommie

Lieve Thomas Posthuma, bedankt voor je lieve vriendschap, je zit voor altijd in mijn hart. Ik koester de mooie herinneringen. Je bent nu weer bij je grote liefde Tonny, stralend als 2 sterren aan de hemel. Gisteren hebben we tijdens de uitvaart afscheid van je...

kasteel groeneveld zonsondergang Michiel Buursen
Reflections of light

her-inneren

In het heden kan je verrast worden door iets dat je weer herinnert aan een parel uit het verleden. Iets dat altijd aanwezig is, maar ergens ver weg in je on(der)bewustzijn weggestopt zit. Dat had ik met deze compositie. Ik had hem op mijn 21ste gecomponeerd, en...

Vathorst polder zonsondergang Michiel Buursen
Reflections of light

inkak momentje?

Na een dag in de studio opnames te hebben gemaakt samen met andere musici was ik nog even voor mijn solo album State of Mine aan het spelen geslagen. Ik zou even een hapje thuis gaan eten en dan zou ik met Jasper Bom nog even wat voor een jingle inspelen. Eenmaal...

Herfst bij kasteel Groeneveld
Reflections of light

Echoes from a lost generation

Landgoed Groeneveld in herfstkleuren.De bladeren verkleuren en vallen van de boom. Een prachtig schouwspel die de cycles van de natuur in seizoenen aan ons kado geeft. In de herfst is het een kwestie van loslaten. De muziek waar ik de videoclip op gemonteerd heb...

2 Reacties

    • Michiel Buursen

      Dank Tom. We mogen onze inspirators dankbaar zijn. Rob was voor jou ook belangrijk.

      Antwoord

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Share This